’s Morgens wordt ik gewekt door het roepen en fluiten van Germano en Alessio naar de honden om de koeien weer bij mekaar te brengen voor het ochtendmelken. Het is halfacht.
 |
| Links Germano en rechts Alessio tussen enkele van hun honden. |
Tijdens het kaasmaken eet ik een sobere boterham met zelfgemaakte jam en natuurlijk nog een stukje heerlijke Macagno kaas.
En om 9:15 uur ben ik opnieuw op weg voor een lastige trek.
Vandaag loopt het pad over drie bergpassen.
De eerste bergpas van Alpe Marcagno (2188 m) naar Passo del Macagno (2495 m) is de moeilijkste klim. Het pad loopt voorbij het mooie bergmeer Lago Nero.
 |
| Het Lago Nero |
 |
| Op weg naar de Passo del Macagno. Het steenmannetje duidt de richting aan. |
 |
| Het steenmannetje op de pas. |
Van Passo del Maccagno loopt het pad quasi horzontaal door bergweiden naar Colle Lazoney (2395 m).
Van Colle Lazoney...
 |
| Het zicht in het dal vanop de Colle Lazoney. |
...naar Colle della Mologna Grande (2364 m)...
...is het maar 31 meter verschil en lijkt gemakkelijk maar is het helemaal niet. Voortdurend klimmen en dalen door een veld van enorme rotsblokken.
De afdaling naar Rifugio Rivetti (2473 m) is geen probleem. Maar aan het einde van zo’n tocht beginnen de knieën toch wel te knikken.
In de morgen was er zonneschijn maar tegen de middag komen er steeds meer wolken met gevolg dat ik in de mist aankom.
 |
| Rifugio Rivetti |
Rifugio Rivetti is een, wat je zou kunnen noemen, klassieke rifugio. Dat wil zeggen gezellig maar basic: een pover lichtje in de kamers, stapelbedden of naar keuze een grote slaapplaats onder het dak, een douche vlak naast het frans toilet, met wat geluk warm water, een grote gezamelijke tafel in de refter en... zeer lekker eten.
...is het maar 31 meter verschil en lijkt gemakkelijk maar is het helemaal niet. Voortdurend klimmen en dalen door een veld van enorme rotsblokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten